اثر ضدرگ زایی نانوذرات اکسید منگنز بر غشای کوریونوآلانتوئیس جوجه

مقدمه و هدف: به تازگی، نشان داده شده است که نانوذرات فلزی بدون پوشش، دارای توانایی مهار رگ زایی هستند. در این پژوهش، خاصیت ضدرگ زایی نانوذرۀ دی اکسید منگنز بدون پوشش در مدل غشای کوریوآلانتوئیس جنین جوجه مورد پژوهش واقع می شود. مواد و روش ها: تخم مرغ های نطفه دار به پنج گروه (n=10) شاهد و دریافت کنندۀ غلظت های (۱ و ۱۰ و ۱۰۰ نانوگرم و ۱ میکروگرم) نانوذرۀ اکسید منگنز تقسیم شدند. روز هشتم، پس از انکوباسیون، یک دیسک کاغذی بر روی cam قرار داده شد که در گروه کنترل، حاوی pbs  و در دیگر گروه ها، حاوی غلظت های متفاوتی از نانوذره بود. در روز دهم، تمام نمونه ها مورد عکس برداری قرار گرفتند. تعداد انشعابات و طول عروق خونی در تصاویر میکروسکوپی توسط نرم افزار  imagej کمّی شدند. نتایج: اکسید منگنز در غلظت 1 نانوگرم در مقایسه با گروه کنترل بر میانگین تعداد انشعابات و طول عروق خونی معنی دار نبود؛ درحالی که تجویز غلظت های ۱۰ و ۱۰۰ نانوگرم و ۱ میکروگرم نانوذره، به طور افزایش یابنده ای سبب کاهش معنی دار (p<0.01) این متغیرهای مورد اندازه گیری شد. نتیجه گیری: این نتایج گویای فعالیت ضدرگ زایی نانوذرۀ mno2 بدون پوشش است. این نانوذره دارای خاصیت اکسید کنندۀ قوی است. برخی نانوذرات اکسید فلزی، اثرات سمیت سلولی و آپپتوزی بر سلول های اندوتلیوم ازطریق القای استرس اکسیداتیو نشان داده اند. رگ زایی به عنوان یک وضعیت استرس اکسیداتیو محسوب می شود؛ لذا فعالیت ضدرگ زایی این نانوذره احتمالاً می تواند ناشی از فعال سازی فرایندهای اکسیداتیو در cam باشد.